Najnowsze wersja Androida tj. 5.0 i wyżej obsługują standard 4.0. Miłośnicy Apple już ten standard mieli od 2011 roku wraz z pojawieniem się na rynku iPhone 4S. Sama technologia 4.0 ujrzała światło dzienne 30 czerwca 2010 roku.
Zacznę jednak od podstaw. W 1994 roku firma Ericsson zainteresowała się możliwością łączenia telefonów komórkowych z różnymi urządzeniami bez pomocy kabla. Razem z czterema innymi firmami: IBM, Intel, Nokia i Toshiba uformowała grupę interesów. Miała ona na celu opracowanie standardu bezprzewodowej technologii charakteryzującej się niewielkim zasięgiem, małym poborem prądu, niskim poziomem promieniowania energii a także niską ceną.
Urządzenia Bluetooth mają kilka klas mocy, od której zależy zasięg:
- klasa 1 (100 mW) - największy zasięg, teoretycznie do 100 m,
- klasa 2 (2,5 mW) - teoretyczny zasięg do 10 m,
- klasa 3 (1 mW) - teoretyczny zasięg do 1 m.
Najczęściej spotykana w urządzeniach jest klasa 2 czyli zasięg do 10 metrów.
Zanim powstała omawiana wersja 4.0 mieliśmy kilka wersji niższych. Generalnie rozwój technologii Bluetooth opierał się na coraz szybszej transmisji danych, Tak więc:
- Bluetooth 1.0 – miał transfer do 21 kb/s
- Bluetooth 1.1 – 124 kb/s
- Bluetooth 1.2 – 328 kb/s
- Bluetooth 2.0 wraz z EDR (Enhanced Data Rate) – do 2,1 Mb/s
- Bluetooth 3.0 + HS (High Speed) – 24 Mb/s (3 MB/s)
- Bluetooth 3.1 + HS (High Speed) – 40 Mb/s (5 MB/s)
Szybszy transfer umożliwiał szybsze przesyłanie danych. A w praktyce umożliwiał przesyłanie streamingu dźwięku, wykorzystywane np. w słuchawkach muzycznych. Tak w zasadzie od 2.0 pojawiły się słuchawki bezprzewodowe audio. Wcześniej głównie BT służył do transferu danych a słuchawki bluetooth przeznaczone były tylko do rozmów.
Jak już jesteśmy przy audio to trzeba dodać, że w standardzie BT opracowano odpowiednie profile. Od wersji 1.1 funkcjonuje 13 różnych profili, dzięki którym możemy np. przesyłać pliki między urządzeniami (profile K10 i K11) lub rozmawiać przez słuchawkę BT (profil K6).
Od wersji 2.0 funkcjonują profile od K14 do K26. I tak dzięki profilowi K17 (Advanced Audio Distribution Profile - w skrócie A2DP) możemy przesyłać dźwięk stereofoniczny. Natomiast dzięki K18 (Video Distribution Profile - w skrócie VDP) możemy przesyłać obraz ruchomy. Profil 19 czyli zdalne sterowanie audio/wideo AVRCP (Audio/Video Remote Control Profile) możemy obsługiwać sprzęt AV. Profil 20 - HCRP (Hard Copy Cable Replacement Profile) czyli drukowanie przez kabli. I tak dalej aż do profilu 26, który odpowiada za łączenie się z kartą SIM w telefonie. Przydatna rzecz w zestawach samochodowych Bluetooth.
W specyfikacji każdego akcesorium Bluetooth powinna być wymieniona informacja o wersji Bluetooth oraz jakie profile są wspierane przez dane urządzenie.
Czym jest więc Bluetooth 4.0? Został on zaprojektowany z myślą o niskim poborze energii. Stosuje się go w różnego rodzaju czujnikach - modne ostatnio opaski na rękę - tzw. "band". Nike produkuje też buty z czujnikami w podeszwach. Dzięki niskiemu poborowi energii na jednej baterii pastylkowej urządzenie BT może działać przez wiele miesięcy. Ale raczej chodzi o proste czujniki, rozmowa czy duży wyświetlacz wymaga już większego akumulatora wielokrotnego ładowania. Transfer danych został obniżony do 1Mb/s a zasięg zwiększony do 100 metrów. Wszystko to dzięki implementacji protokołu LE (low energy). Od teraz każde urządzenie osobiste może być naszpikowane BT. Witaj XXI wieku.
Technologia Bluetooth jest ciągle rozwijana, ostatnia wersja 4.2 opracowana została 2 grudnia 2014 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz